Að svara heimspekilegum spurningum

Gögn: Heimspekilegar spurningar t.d. af Vísindavef Háskóla Íslands, skriffæri, blöð.
Markmið: Að þátttakendur öðlist færni í að svara heimspekilegum spurningum og rökræða.

Lýsing:

Leiðbeinandi hefur valið fjórar heimspekilegar spurningar og skrifað þær upp á töflu t.d.:

1. Hvort er betra að vera stelpa eða strákur?
2. Er gott að vera heimskur?
3. Ef ég óska mér þess að fá hest í afmælisgjöf og fæ flóðhest, hefur óskin þá ræst?
4. Ef tré fellur í skógi og enginn er nærri heyrist þá eitthvert hljóð?

Nú kjósa þátttakendur þá spurningu sem taka skal fyrir. Hver og einn má kjósa tvisvar sinnum Leiðbeinandi les upp hverja spurningu fyrir sig og þátttakendur kjósa með handauppréttingu. Einnig má kjósa skriflega.

Þegar fyrir liggur hvaða spurning fékk flest atkvæða fá þátttakendur nokkrar mínútur til þess að skrifa sitt fyrsta svar við spurningunni niður á blað. Þessi liður kallast umhugsunartími þar sem hver og einn fær tíma til að hugsa málið og móta það innlegg sem hann mun leggja í rannsóknina.

Að því loknu hefjast rökræður með því að leiðbeinandi spyr hvort einhver sé til í að leyfa hópnum að heyra svarið sitt.

Hér getur leiðbeinandi haldið rökræðunni gangandi ef á þarf að halda með því að spyrja hópinn hvort einhver sé ósammála svarinu sem var lesið upp, eða sé því sammála. Ef einhver var því ósammála má fá að heyra annað svar eða hvað það er sem er gagnrýnivert við svarið sem var lesið upp. Markmiðið er ekki að allir lesi svörin sín upp þó slíkt megi vissulega gera heldur er ætlast til að hér sé rökræða farin af stað þar sem allir eru virkir og enginn veit hvernig muni þróast.

Hafa ber í huga hér sem og í allri heimspekilegri samræðu að markmiðið er að komast að því sem satt er og rétt. Þátttakendur stunda ekki kappræður þar sem þeir reyna að sigra andmælandann. Hér er því um að ræða samstarf en ekki samkeppni.